صفحه نخست
آرشیو وبلاگ

نمادهای دین زرتشت

نیاکن مااز چند هزارسال پیشدریافته بودند که هر انسان زنده از تن"جان"روان"وجدان و فروهر سرشته شده است که پویندگی و بالندگی انسان ازکوشش و جوشش آنهاست فروهر از دو واژه ی(( فره)) به معنای جلو و پیش "و (( وهر)) به معنای برنده درست شده است و شاید بتوان گوفت از نظر زندگی" فروهر بزرگترین و با ارزشترین جزء وجود انسان است چون پرتوی ازهستی بی پا یا ن اهورامزدا است که انسان را به سوی رسا یی رهنما می شود و وظیفه ی پیش بری و فرابری"برای انسان و بهترین پایه ی هستی را دارا است پس از مرگ با همان پاکی و درستی به اصل خود یعنی اهورامزدا می پیوندد
1- سر: سر فروهر به صورت مرد سالخورده ای است تا به دیدن آن به یاد آوریم که فروهر مانندبزرگان و افراد مسن ما را راهنمایی می کند.
2- دستها:دستهای فروهربه طرف بالا است به خاطر آنکه همیشه به اهورامزدا توجه داشته باشیم در دست فروهرحلقه ای وجود دارد که آن را به نشانه ی احترام به عهد و پیمان می دانند.
3- بالها: چون با دیدن بالهای باز ذهن انسان متوجه پرواز و پیشرفت شده و از دیدن بالهای فروهر که باز است فورن به یاد می آورد که فروهر او را به سوی پیشرفت و سر بلندی راهنمایی می کند همچنین هربال خود دارای سه بخش است که نشانه ی اندیشه ی نیک " گفتار نیک " کردار نیک " بوده و با دیدن این سه بخش آگاه می شویم که هر گونه پیشرفتی باید از راه درست یعنی به وسیله ی اندیشه " گفتار" کردارنیک انجام شود .
4- دایره میانشکم : دایره خطی است متحی که از هر نقطه ی آن شروع می کونیم باز به همان نقطه خواهیم رسید به این معنا که هر عمل و کرداری که در " منظورازاین دایره در میان فروهر" نشان دادن روزگار بی پایان است.
5- دامن : از مشاهده ی این دامن فروهر از سه قسمت به وجود آمده که نشانه ی اندیشه " گفتار" کردار بداست از این بخش در می یابیم که همواره باید اندیشه " گفتار و کردار بد را به زیر افکنیم مانند تصویر فروهر که آن را به زیر و آخر از همه نشان داده شده است .
6- دو رشته آویخته:به معنی این است که همیشه(( بدی)) و(( خوبی))این دو رشته نشانه ی سپنتامینو که وظیفه ی هر زرتشتی این است که خوبی را در اندیشه ی خود قرار داده ممکن است در اندیشه ی انسان ظاهر شوند((نیک بیندیشید )) و بدی را از آن دور کنید.


نگاره ی فروهراز دیدگاه دین و مذهب زرتشت

ایرانیان برای این نیروی مینوی که بین ما باعث پیشرفت بسوی رسائی " فرا مایگی و والائی است " هیچ پیکره ای را بهتر و شایسته تر از شاهین نیافتند و آنچه که در گذشته نشانه بلندی بود و جنبه ی ملی و میهن داشت با اندک فرو شکوه و سر در سروپای شاهین به سیمای کنونی در آورند تا دگرگونی بن مایه مینوی را نشان دهد و هم نمودار سر بلندی و سر هم فرازی ایرانیان باشد .